درمان های خانگی نقرس:
افرادی که نقرس دارند باید رژیم غذایی خوبی داشته باشند. این افراد باید از رژیم غذایی کم کربوهیدرات خودداری کنند. کم بودن کربوهیدرات به این معناست که بدن نمی تواند به درستی چربی را بسوزاند. این موضوع باعث ازاد شدن ماده ای به نام کتون می شود. افزایش کتون باعث ایجاد شرایطی به نام کتوزیس می شود که می تواند سطح اسید اوریک را در خون بالاتر ببرد. غذاهایی که سطح پورین بالایی دارند باید اجتناب شوند. این غذاها عبارتند از :
گوشت قرمز
جگر
کلیه
مغز
حبوبات خشک شده
گوشت قرمز
برخی از ماهی ها
قارچ
ساردین
اسکالوپ
مارچوبه
عوارض:
در برخی از موارد، نقرس ممکن است به شرایط حاد زیر منجر شود:
سنگ کلیه: اگر کریستال های اورات در مجاری ادراری تجمع پیدا کنند ممکن است به سنگ کلیه منجر شوند.
نقرس عودکننده: برخی از افراد تنها چند دوره شعله ور شدن دارند. این در حالیست که برخی از افراد به طور مکرر با دوره های عود دست و پنجه نرم می کنند.
نشانه های بیماری نقرس چیست :
نقرس بدون هشدار نشانه های خود را در اواسط شب ایجاد می کند. اصلی ترین نشانه آن، درد شدید مفاصل است که به همراه التهاب، قرمزی و ناراحتی در این نواحی ایجاد می شود. همانطور که قبلا نیز بیان کردیم، نقرس معمولا مفاصل بزرگ انگشت بزرگ پا را تحت تاثیر خود قرار می دهد اما ممکن است در زانو، مچ پا، مچ دست و انگشت دست نیز دیده شود.
نکته طلایی برای پیشگیری از نقرس:
روزانه مایعات زیادی بنوشید
از مصرف الکل خودداری کنید
وزن خود را در حد نرمال و طبیعی نگه دارید
از شناختهشدهترین بیماریهای خودایمنی میتوان به آرتریت روماتوئید (ورم مفاصل)، لوپوس، بهجت، اماس، کولیت اولسروز (بیماریای که در آن جدار داخلی روده بزرگ دچار التهاب میشود)، دیابت نوع یک، گریوز (نوعی پرکاری تیروئید) و روماتیسم قلبی اشاره کرد.
دکتر محسن سروش، فوقتخصص روماتولوژی با تاکید بر این که ابتلا به بیماریهای خودایمنی بر خلاف تصور برخی افراد، ارتباطی به مواجه نشدن فرد در طول زندگی با ویروس و باکتری ندارد، میگوید: علل بروز این اختلال در دستگاه ایمنی بدن هنوز مشخص نیست.
با این حال، این واکنش ممکن است در اثر تولید نابهجا و نامتناسب پادتنهایی باشد که علیه پروتئینهای سلولهای بدن به وجود میآیند.
این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی به جامجم میگوید: ژنتیک یکی از مهمترین عوامل زمینهای در بروز این بیماریهاست. گفته میشود، قرارگیری فرد در مقابل عوامل محیطی مختلف مثل میکروبها و استرس در یک زمینه ژنتیک مساعد، میتواند عامل بروز بیماری خودایمنی شود.
از ژنتیک تا استرس
بهترین دلیلی که میتوان برای اثبات وجود زمینه ژنتیک در بروز بیماریهای خودایمنی عنوان کرد، افزایش شیوع بیماری در دوقلوهای یک تخمکی دو تخمکی و اعضای یک خانواده است.
این متخصص با اشاره به این مطلب تاکید میکند: عوامل محیطی موثر در بروز بیماریهای خودایمنی بسیار متنوع هستند و هر عاملی از فیزیکی گرفته تا روحی که برای بدن استرس ایجاد کند زمینهساز بروز این بیماریها خواهد بود. البته برخی حوادث فیزیکی، عفونتهای ویروسی و نیز مصرف برخی داروها میتواند منجر به ابتلا به بیماری خودایمنی شود. در واقع، بعضی عفونتهای باکتریایی مثل عفونتهای استرپتوکوکی هم میتوانند باعث بروز بیماری خودایمنی شوند.
خستگی دائمی و دردهای مفصلی
به گفته دبیر انجمن روماتولوژی ایران، بیماریهای خودایمنی با علائمی چون احساس خستگی دائمی، تب خفیف و دردهای مفصلی همراه هستند، اما باید توجه داشت این موارد علائم عمومی هستند و بروز آنها همیشه نشانه ابتلا به بیماری خودایمنی نیست.
وی توصیه میکند: چنانچه علائمی جدید در بدن شما بروز کرده که آزاردهنده است و بیش از معمول طول کشیده، به پزشک متخصص داخلی یا فوقتخصص روماتولوژی مراجعه کنید. البته توجه داشته باشید که علائم بیماریهای خودایمنی بسیار متنوع و غیراختصاصی است و نباید با مشاهده هر گونه علامت در بدن نگران شوید.
بروز علائمی در ارگانهای مختلف بدن
این که بیماریهای خودایمنی، بخشهای وسیعی از بدن را درگیر میکنند به وجود عوامل ایمنی و دفاعی بدن در تمام قسمتهای بدن مربوط میشود. دکتر سروش با بیان این مطلب توضیح میدهد: تنها عاملی که بیماریهای متنوع خودایمن را از هم جدا میکند و به آنها شخصیت و نام جدا میدهد آن قسمت از بدن است که سیستم ایمنی به آن واکنش نشان میدهد؛ مثل بافت پوششی مفصل در بیماری آرتریت روماتویید.
وی یادآوری میکند: بیشترین نشانهها در بیماری خودایمنی، خستگی، تب، احساس ضعف عمومی، درد مفاصل و بثورات پوستی است.ولی از آنجا که تنوع بیماریهای خودایمنی بسیار زیاد است، همیشه در هر علامت اختصاصی و غیراختصاصی پزشک به وجود این بیماریها فکر میکند و آنها را مورد بررسی قرار میدهد. به همین علت، تورم مفاصل، بثورات پوستی غیرعادی یا طول کشیده، التهابهای چشمی، علائم عصبی غیرقابل توجیه و وجود اختلالاتی در آزمایشها از مواردی است که باید با کمک متخصص، ریشهیابی شود.
درمان کنترلی و نه ریشهکنی بیماری
درمان موثری به معنای ریشه کنی برای بیماریهای خودایمنی وجود ندارد، زیرا در این صورت باید سیستم ایمنی را از بین برد که این امر، امکانپذیر نیست.
دبیر انجمن روماتولوژی کشور با بیان این که همه بیماریهای خودایمن، درمان خاص خود را دارند که ممکن است بسیار متفاوت باشد، تاکید میکند : با حرکت رو به جلوی گسترده علم، بسیاری از این بیماریها قابل کنترل هستند زیرا هدف از درمان در این بیماریها تنظیم سیستم ایمنی است تا بیماری کنترل و از پیشرفت و عوارض آن جلوگیری شود. درمان این بیماریها متنوع و شامل استفاده از داروهای موثر و از بین بردن عوامل زمینه ساز مثل استرس و عفونت است و قطعا تغییر در سبک زندگی، بخشی از درمان را تشکیل خواهد داد.
شاخ رشد یافته بر روی سر یک گوزن آمریکای شمالی پوشش از نوع مخملی است این شاخ در حال رشد کار خون رسانی و تامین مواد مغذی مهمی را انجام می دهد.
جهت سفارش و خرید پودر خالص شاخ گوزن آمریکای شمالی از طریق لینک های زیر با ما در تماس باشید